YALANCI

Küçük çoban koyun sürüsünü güdüyordu. Bir kurt görmüş gibi bağırmaya başladı:




- Yetişin! Yetişin! Kurt var!



Köylüler hemen koşup geldiler. Ama küçük çobanın yalan söylediğini anladılar. Küçük çoban, aynı şeyi birkaç defa daha yaptı. "Kurt geldi!" diye bağırıp herkesi başına topladı. Derken, günün birinde kurt gerçekten geldi. Çoban yine:



- Yetişin! Yetişin! Kurt var! diye bağırdı.



Ne yazık ki köylüler, onun yine yalancıktan bağırdığını sanıp yanına gitmediler. Kurt ise sürüdeki koyunlardan birkaçını parçaladı, yedi.



Fuat Baymur - Kemal Demiray

(Çocuk Edebiyatı Antolojisi, 1961)

Evvel zaman içinde


Kalbur saman içinde

Bir küçük çoban varmış

Yalancılık yaparmış



Yalancı yalancı sana kimse inanmaz

Yalancı, yalancı, sözüne kimse kanmaz



Birgün çıkmış kırlara

Çiçekli bayırlara

Yalancıktan bağırmış

Köy halkını çağırmış



Yalancı yalancı sana kimse inanmaz

Yalancı, yalancı, sözüne kimse kanmaz



Sopayı alan koşmuş

Fakat kurt filan yokmuş

Herkes kızmış, söylenmiş

Çoban gülmüş, eğlenmiş



Yalancı yalancı sana kimse inanmaz

Yalancı, yalancı, sözüne kimse kanmaz



Günler geçmiş aradan

Göstermesin Yaradan

Kocaman bir kurt gelmiş

Çobanı korku almış



Yalancı yalancı sana kimse inanmaz

Yalancı, yalancı, sözüne kimse kanmaz



Çoban gene bağırmış

Köy halkını çağırmış

Fakat kimse gitmemiş

Çobanı kurtlar yemiş



Yalancı yalancı sana kimse inanmaz
Yalancı yalancı sözüne kimse kanmaz